Obsada

Karl Wallner

Opis filmu

Chciałem zrobić film o karle, osobie niepełnosprawnej. Ale pozbawiony pełnej hipokryzji sympatii, typowej dla dokumentów zaangażowanych społecznie – mówił o swoim pierwszym projekcie Seidl. I rzeczywiście, w portrecie Karla Wallnera, pięćdziesięciokilkulatka mierzącego metr czterdzieści, nie ma typowego pochylania się nad „ułomnym” bohaterem, współczującego głaskania go po głowie. Dla wielu odebranie filmowemu spojrzeniu na osobę niepełnosprawną warunków preferencyjnych czyni Seidla cynicznym socjopornografem. Twórca jedynie na Karla patrzy, podczas gdy poboczni, „normalni” bohaterowie czują się w obowiązku gorliwie udowadniać swoją dla niego tolerancję, uznanie i sympatię, automatycznie konstytuując tym jego inność. Tak oto reżyserska metoda staje się w przewrotny sposób apologią filmowego równouprawnienia, które nie dzieli ludzi na żadne podgrupy, dając im równe szanse zapisania się na taśmie.

Opracowanie: Anna Tatarska