Z Michaelem Di Jiacomo, reżyserem Gdziekolwiek dzisiaj:

 Wracając do Gdziekolwiek dzisiaj, to ta historia jest przede wszystkim bardzo zabawna.

Gdy myślałem sobie o tym filmie, postanowiłem, że będzie on traktował o seks telefonie, ale bez udziału seksu. Chciałem, żeby to było zabawne i żeby humor wzrastał z minuty na minutę. To ożywia film, nadaje mu pewną intensywność. Traktuje on o ludzkich marzeniach, ma też w sobie cechy bajki. Pojawią się w nim odwołania do "Alicji w krainie czarów", ale nie tylko.

To swoją drogą ciekawe, że w czasach nowoczesnych technologii, postawił pan na tradycyjną rozmowę telefoniczną. Czemu?

Po prostu ci bohaterowie żyją przeszłością. Ale gdybyśmy postąpili inaczej, uważam, że to by tak fajnie nie funkcjonowało. Musimy też pamiętać, że telefon gwarantuje większą anonimowość niż skype. No i bardziej ożywia konwersację, niż rozmowa na czacie. Interesowała mnie prostota, bo czasem niesie ona za sobą większy okruch szczerości.

Seks telefon bez seksu (stopklatka.pl)

Z Toddem Solondzem, bohaterem tegorocznej retrospektywy:

Przyleciałem tu z moim bardzo dobrym przyjacielem, scenarzystą i literatem Brucem Wagnerem, którego twórczość uwielbiam. Z europejskich gryzipiórków bardzo lubię dzieła Thomasa Bernharda, Michaela Houellebecqa i wielu innych. Przeczytałem niedawno cudną książkę o samobójstwie. Napisał ją Edouard Leve. Był on Francuzem, który zaraz po jej napisaniu się zabił.

Wracając jednak do sedna sprawy, chciałbym podkreślić, że to, że dana książka czy film bardzo mi się podoba, nie oznacza automatycznie, że mnie inspiruje. Prawdopodobnie bardziej inspirujące są okropne rzeczy, które dostrzegłem w słabych filmach i powieściach. Chodzi mi zwłaszcza o programy telewizyjne, które oglądałem, kiedy dorastałem. Była to rozrywka pusta i niskich lotów. Podam przykład. Gdy byłem mały, ogromnie wpłynęły na mnie Dźwięki muzyki.

Małżeństwo humoru z patosem (stopklatka.pl)

Z Matthew Lessnerem, reżyserem Zalesionych:

Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby jutro szlag trafił całą tę technologię. Jeśli jakaś wielka elektroniczna awaria zniszczyłaby nagle wszystkie komputery. Większość z nas zapewne nie wiedziałaby wówczas, co ze sobą zrobić. Ale spokojnie, w tym wszystkim absolutnie nie chodzi mi o to, by oskarżać innych. Cały ten problem dotyczy także mnie. Sam film określiłbym zaś mianem satyry. Trudno powiedzieć, czy zaprezentowana przeze mnie historia będzie kiedyś miała miejsce. Naprawdę trudno przewidzieć przyszłość i to, w jakim pójdziemy kierunku. Nie ukrywam, że jestem głodny zmian. Nie podoba mi się to, co dzieje się aktualnie w Ameryce.

Strajki na Wall Street zmieniają odbiór filmu (stopklatka.pl)

więcej wywiadów z gośćmi 2. AFF w serwisie Gazety Wyborczej Wrocław