Znamy go z wielu ról filmowych, zagrał m.in. Trumana Capote w biograficznym dramacie Bennetta Millera Capote (2005), za tę rolę otrzymał Oscara. Jednak pierwszą i największą zawodową miłością Philipa Seymoura Hoffmana był teatr. Po studiach w New York Univercity's Tisch School of the Arts na wydziale dramatu grał na scenach off-Broadway, a oprócz aktorstwa szybko zainteresowała go reżyseria. Do dzisiaj zresztą występuje i w kinie i w teatrze. Podczas 1. AFF oglądaliśmy go w Synekdocha Nowy Jork Charliego Kaufmana, gdzie stworzył postać reżysera teatralnego zmagającego się z materią przygotowywanej przez siebie sztuki.

Jack Goes Boating, pełnometrażowy filmowy debiut Philipa Seymoura Hoffmana w roli reżysera i jednocześnie odtwórcy głównej roli aktorskiej, powstał na kanwie sztuki Boba Glaudiniego pod tym samym tytułem, którą kilka lat wcześniej można było zobaczyć na scenie nowojorskiego LAByrinth Theatre Company. To niecodzienny komediodramat, "romantyczna" historia pary ekscentrycznych samotników, którzy niespodziewanie odnajdują miłość. Hoffman wcielił się w postać kierowcy limuzyny, nieporadnego Jacka. Zaprzyjaźnieni z Jackiem małżonkowie Clyde i Lucy, przeżywający kryzys małżeński, umawiają go na randkę w ciemno. W ten sposób poznaje Connie, pracującą z Lucy w zakładzie pogrzebowym na Brooklynie. 

Jack postanawia sprawić przyjemność dziewczynie, przygotowując dla niej kolację i zabierając ją na przejażdżkę łódką. Nieumiejętność gotowania i pływania wydają się stać na przeszkodzie realizacji planów. Jednak Jack bohatersko stawia czoła przeciwnościom i uczy się tego, czego nie potrafi. Hoffmanowi partnerowali aktorzy, wcześniej biorący udział w spektaklu, m.in. John Ortiz i Daphne Rubin-Vega. Dołączyła do nich Amy Ryan jako Connie. Premierowo film został pokazany na zeszłorocznym festiwalu Sundance.

Podczas 2. AFF zobaczymy go w sekcji Highlights.

oficjalna strona filmu

trailer

REVIEW: Philip Seymour Hoffman's Jack Goes Boating Is Well-Crafted But Still Waterlogged (Movie Line)

wywiad z reżyserem